اثر اسانس مشگک (boiss ducrosia anethifolia) و آلفا پینن بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول و استرس اکسیداتیو در موش صحرائی نر بالغ

مقدمه: رادیکال های آزاد اکسیژن نقش مهمی در پیدایش صرع و مرگ ومیر ناشی از آن دارند. با وجود طیف وسیعی از مواد زیستی فعال در گیاه مشگک، اثر این گیاه در صرع هنوز بررسی نشده است. بنابراین مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات ضد تشنجی و محافظت کنندگی اسانس گیاه مشگک و آلفا پینن به عنوان یکی از ترکیبات اصلی آن انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی63 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (gr250-200) انجام گرفت، که به 9 گروه(n=7) نرمال، کنترل (ptz)، کنترل مثبت (دیازپام) ،گروه درمانی اسانس (ml/kg, i.p.200و100، 50، 25) و گروه دریافت کننده آلفا پینن (., i.p ml/kg 4/0 و 2/0) که 30 دقیقه قبل از تزریق درون صفاقی (mg/kg80) ptz دریافت کرده بودند، تقسیم شدند. همچنین پارامترهای استرس اکسیداتیو (مالون دی آلدئید، پراکسیدهیدروژن، کاتالاز و پراکسیداز) و همچنین سطح پروتئین تام پس از اتمام آزمون رفتاری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: دوزهای (ml/kg200و 100، 50) اسانس مشگک، باعث تاخیردر شروع حملات تشنجی و کاهش مرگ ومیر و طول دوره تشنج ناشی از ptz شد. حفاظت از حملات نیز توسط دوزهای متفاوت در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (p<0.05). همچنین دوزهای (ml/kg 4/0 و 2/0) آلفا پینن باعث کاهش طول مدت تشنج در هرکدام از مراحل تشنجی و افزایش درصد محافظت حیوانات نسبت به گروه کنترل شد(p<0.05). در میان دوزهای کار شده اسانس مشگک و آلفا پینن بر روی پارامترهای استرس اکسیداتیو، به ترتیب دوزهای ml/kg200و 100،50 از اسانس مشگک ودوزهای ml/kg 2/0 و 4/0 آلفا پینن به طور معنی داری باعث کاهش میزان مالون دی آلدئید و پراکسیدهیدروژن در لب گیجگاهی مغز، با افزایش قابل توجه در فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز و همچنین میزان پروتئین تام در مقایسه با گروه کنترل شدند (p<0.05). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که اسانس مشگک و آلفا پینن موجود در آن، دارای اثرات ضد تشنجی و آنتی اکسیدانی قابل توجهی است، با این حال مکانیسم یا مکانیسم های دقیق تر به بررسی بیشتری نیاز می باشد. کلمات کلیدی: مشگک، آلفا پینن، پنتیلن تترازول، تشنج، استرس اکسیداتیو، موش صحرایی نر